Η παγκοσμιοποίηση των οικονομικών είναι πραγματικότητα με σοβαρές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Στις δυτικές, προηγμένες κοινωνίες οι συνέπειες είναι η καθήλωση των τιμών και των αμοιβών της εργασίας και η αύξηση των κερδών και των εισοδημάτων από τόκους. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κράτος, που στηρίζεται στη φορολογία και τη συλλογική χρηματοδότηση για την καθολική κάλυψη του πληθυσμού, δείχνει πολύ περισσότερες αντοχές από το αμερικανικό πρότυπο που στηρίζεται στην ιδιωτική ασφάλιση. Η εξάρτηση της ασφάλισης των εργαζομένων από την κερδοφορία των επιχειρήσεων δημιουργεί τεράστια προβλήματα ανταγωνιστικότητας για την ήδη υπερχρεωμένη Αμερική και η ιδεολογική προσήλωση στην ατομική ευθύνη έχει αποτέλεσμα 46 εκατομμύρια ανασφάλιστους. Η αποσάθρωση της αμερικανικής οικονομίας με την αναμενόμενη υποτίμηση του δολαρίου και της κοινωνίας με τη διόγκωση του αριθμού των φτωχών και ανασφάλιστων μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η παγκοσμιοποίηση αποτελεί μείζονα απειλή για την Αμερική. Αντίθετα, η ιδεολογική συγκρότηση της Ευρώπης με το Κοινωνικό Κράτος στο επίκεντρο, το οποίο, παρά τις "Κασσάνδρες" εξακολουθεί να χρηματοδοτείται από μια πλεονασματική οικονομία, που είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο, δείχνει να αντέχει στον χρόνο. Η πρόκληση στην οποία καλείται να απαντήσει η Ε.Ε. βρίσκεται στο συμπέρασμα του βιβλίου που είναι ότι "η κοινωνία θα κρίνει την επιτυχία της Ενωμένης Ευρώπης και όχι η οικονομία ή οι υπερεθνικές ελίτ".